pan II
mężczyzna stojący na czele domu, rodziny, gospodarstwa, mający władze nad czymś
Bo nie jest bez grzeczności i miłość dziecinna, I wzgląd męża dla żony przy ludziach, i pana Dla sług swoich (I) Czasem do Litwy kwestarz z obcego klasztoru Przyszedł, i kiedy bliżej poznał panów dworu, Gazetę im pokazał wyprutą z szkaplerza (I) i tylko cichy smutek panów Lub cicha radość była gazetą ziemianów (I). Nieboszczyk Pan mój [...] miał jedyne dziecię (II) Szlachcic to był, służący dawnych zamku panów, Pozostały ostatni z Horeszki dworzanów (II)
Czlowiek ↔ Dusza i rozum ↔ Wola ↔ Wola ↔ Władza; wola skierowana na drugą osobę ↔ Władza, komenda, rozkaz